zelf reflecterend ©
|
artikel
Kankercellen als rebellen
(Een alternatieve kijk op kanker)
Eigenlijk is het heel simpel. Kankercellen gedragen zich als rebellen, als
dieven of parasieten ten opzichte van het groter geheel waar ze in wezen aan
toebehoren. Het zijn gewone lichaamscellen die door een informatiestoring
hun eigen afwijkende weg op gaan. Men hoeft ze maar tot de orde te roepen
om ze te laten terugkeren tot de normale harmonische gang van zaken.
In deze stelling klinkt voorzichtig een metafysische zienswijze door. Ik
vergelijk de kankercellen met rebellen, dieven of parasieten. Het zouden
ook verkrachters, inbrekers of overvallers kunnen zijn. Ik ontleen deze
benadering aan de taal van ons onderbewustzijn. Door ons droomleven te
bestuderen kan men in geval van een latente, of zelfs een ver gevorderde
kanker, ontdekken waar het precies mis gaat in de celgroei. De informatie
die de celgroei aanstuurt kan gewijzigd worden door bewustwording van de
omstandigheden die de verstoring mogelijk maken. Aldus komt genezing binnen
handbereik.
Veronderstel dat ik droom van dieven die proberen te roven uit de bagage
van een groep busreizigers. De dieven kunnen staan voor de kankercellen die
het vitale vermogen of de levenskracht van de medereizigers, de nog gezonde
cellen, wegnemen. Afhankelijk van de details in de droom kan blijken hoe
men de situatie dient aan te pakken.
Zo simpel als ik de dingen hier voorstel zijn ze in de praktijk meestal niet.
Althans, de eenvoud is lang niet altijd zo gemakkelijk te herkennen. De link
tussen dieven en kankercellen is bijvoorbeeld niet zo vanzelfsprekend. Een
droom is bovendien vaak vol tegenstrijdigheden die het lastig maken om de
juiste oplossing te vinden in een moeilijk vraagstuk. De taal van dromen of
onderbewustzijn is niet zomaar geleerd. Het vergt oefening en wordt meestal
slechts met vallen en opstaan eigen gemaakt. De hulp van een ervaren
droomtherapeut kan bijzonder nuttig zijn.
Om terug te komen op het voorbeeld; in de bus zie ik de dieven hun gang gaan
en bezig met het onderling wisselen van, naar ik aanneem, een beetje gestolen
geld. Ik kan dan angstig naar de buschauffeur lopen om iets aan de situatie
te doen. Ik zou ook de politie kunnen bellen, maar misschien zullen het opties
blijken, die niet het gewenste resultaat boeken. Het kan nodig zijn om de
confrontatie met de dieven aan te gaan…
Uit deze regels blijkt hoe angst een rol speelt in de situatie. Aanvankelijk
treed ik namelijk niet in directe zin op tegen de brutale vreemdelingen. Maar
ook als ik de strijd aan ga, kan de situatie mogelijk verkeerd voor mij
uitpakken. Het dwingt me als het ware tot het juiste inzicht. De ruimere
context wil worden begrepen.
Het onderlinge uitwisselen van geld is bijvoorbeeld een detail dat aangeeft
waar het om draait. Zelf heb ik in de droom een dikke portemonnee vol
papiergeld, waarvan ik vrees dat men het wil afpakken. Met andere woorden;
de rovers blijken prima in staat hun weinige geld onder elkaar te verdelen.
Zelf heb ik last van behoudzucht terwijl ik onevenredig veel bezit. Op een
onbewust niveau zal het eventueel mijn angst voeden. Het kan mij echter ook
tot het inzicht brengen dat de rovers misschien tot diefstal overgaan omdat
ze nauwelijks iets bezitten. Een kwade zaak wordt immers vaak uit nood geboren.
Daarbij laten ze mij zien dat, zelfs al hebben ze niet veel, ze toch in staat
blijken om hun schaarse bezit onderling te verdelen. Het probleem zit dus in
mijn eigen angstvallige behoudzucht. Daarmee heb ik tevens de sleutel tot de
oplossing in handen! Als ik veel heb, kan ik gerust wat afstaan aan mijn
medemens die nauwelijks iets heeft. Ik zal er dus goed aan doen mijn angst
voor verlies te overwinnen en in compassie te leren schenken aan mijn minder
bedeelde naaste. Ook deze naasten zijn onderdeel van het groter geheel waarvan
ik uiteindelijk afhankelijk ben. En uiteraard zijn zij op hun beurt weer
afhankelijk van mij.
Deze parallel van de dieven en de rebellerende lichaamscellen is evident. Kanker
vereist, volgens deze zienswijze, in plaats van een angstvallige zelfzuchtige
geesteshouding, juist een ruimhartige, aan de medemens toegewijde houding. Men
roept de dieven tot de orde door de noodzaak tot diefstal weg te nemen. Men keert
de parasitaire activiteit van de kankercellen door de noodzaak daartoe op te
heffen. De kankercellen dienen niet bestreden te worden, maar juist aan hun
oorspronkelijke constructieve wezen herinnerd te worden. Zij waren oorspronkelijk
goede en noodzakelijke bouwstenen die het lichaam als geheel vorm gaven. Anders
gezegd, men roept de kankercellen tot de orde door hun constructieve werkzaamheid
opnieuw mogelijk te maken. Dit doet men slechts dan, wanneer men zich zelf
constructief opstelt. In het bijzonder door uit eigen rijkdom te schenken waar
de aanvulling nodig is.
Alleen leven in liefde en onbaatzuchtigheid maken het mogelijk dat de harmonische
orde zich kan herstellen. De natuur neemt uiteindelijk geen genoegen met een
parasitair systeem. Het is kenmerkend voor parasitaire systemen dat ze behalve
hun omgeving, uiteindelijk ook zichzelf te gronde richten. In contrast daarmee
is het altijd weer opvallend hoe een sfeer van liefde en compassie uitermate
bevorderend werkt op de gezondheid.
|